Eğitim şart!
Farklı bir gün yaşamak ne demek,
Geçen hafta anladım.
Intercity İstanbuk Park Genel Müdürü,
Sadi Hezber davet etti.
Ama araya kapanma girdiği için,
Davete ancak cevap verebildim.
Intercity İstanbul Park Akademi’nin
Eğitim rüzgarına ben de kapıldım.
Aslında çoklu sayıda katılımcı ile,
Şirketlere verdikleri eğitimdi.
Fakat, ‘bireysel eğitime’
Dahil olduğum için şanslıydım.
Daha az katılımcı ile, hocalarla daha çok iletişim kurma şansım oldu.
Hava bulutlu ama yağışsızdı. Zaman zaman güneş sırıtıyordu.
Akademi’de Utku hoca karşıladı bizleri, önce genel açıklamalar yaptı.
Evraklarımızı imzaladıktan sonra tabletlerimizi aldık,
Mehmet hocadan kendi araçlarımız içinde teorik dersi dinledik. Bir saat sonra,
Atık eğitime çıkmaya hazırdık.
Tabletleri geri verdik,
Gün boyu yanımıza telsizleri aldık.
Sonrası ver elini, eğitim pisti!
Kuru asfaltta başladık,
Sorun yoktu, bilgilerimizi tazeledik.
Zemin kuru olunca, panikte sınıfı geçtiğimi düşünüyorum.
Islak ve özel zeminde ise durma kabiliyetlerimiz renkli geçti.
Kızakladım haliyle, frenler kuru asfaltı görünce tuttu.
Barış hoca, ‘normal’ dedi, belki yüreğime su serpti.
Yine ıslatılan özel zeminde fren kabiliyetlerimiz sınandı.
40-50-60 metrelerde panik frenlemeler yaptık.
Limitleri taşan olmadı, anlaşılan ısınmıştı herkes.
Barış hoca, araçlarımızı durma noktalarımıza göre sıraladı.
Sahada, varsa yanlışlarımızı ve işin doğrusunu güncelledi.
Öğle arası açlığımızı Akademi’nin ikramı sandviçlerle atıştırdık.
Ardından da yine ıslak zeminde bu kez viraj almamız istendi.
Bu kez, ancak sol lastikler kuru zemine taşınca durabildim.
Frenlemeden daireyi dönmede ise başaramayanımız olmadı.
Asıl şamata ise sona yakındı;
Yine ıslak zemine çıktık,
Fakat, sensörler geçildiği anda,
Bir sürpriz bekliyordu bizleri.
Önceden söylendiği için,
Aslında buna sürpriz dememek lazım.
Ama insan yaşayınca daha iyi anlıyor ve açıkça tırsıyor.
Bir mekanizma var, üstüne tekerle basınca sizi yana atıyor.
Bir nevi, kontrolsüz spin arttırıyor aracımıza.
Kimimiz, spine teslim oldu, ancak üçüncüsünde toparladı.
Sanırım, Barış hocadan geçer not aldım, telsizden duyduğum kadar.
Rallide spin atmanın hafızamdaki varlığı işe yaramış olmalıydı.
İki kontra ile yeşil alan bitmeden burnumu düzeltiyordum.
Üç kez çıktık, tezgah üstüne, aynı adrenalini üst üste yaşattı.
Değişik, yaşanması gereken bir tecrübe oldu bana.
Aramızda eğitime kış lastiği çıkan bir katılımcı vardı.
Özellikle kuru ve ıslak zemin frenajlarında en başarılısıydı.
Gün bitti, geri dönme zamanı geldi.
9’da 15’e zaman nasıl geçti anlayamadım.
En çok da aracın arkasını attıran kısım aklımda yer edindi.
Yarışlarda kontrolden çıkan çok araç gördü bu gözler ama..
Aracın içinde ben olunca, işin rengi değişiyor haliyle.
Altı saatlik eğitimden aklımda ne kaldı derseniz;
Sabah sarf edilen bir söylem gelir öncelikle..
Utku hoca ilk söyledi, Barış hocaya yinelettim.
Aldığımız eğitim, ‘güvenli sürüş’ eğitimi.
‘İleri sürüş eğitimi’ değil. Elbette aralarında fark var.
Barış hoca, ilkini herkese, ikincisini yarışçılara verdiklerini söyledi.
Utku hoca, eğitim öncesi söylemlerde yapılan hataya dikkat çekti.
Anladığım şu; eğitim alacaklara ‘ileri’ denilerek,
Aslında ‘güvenli sürüş eğitimi’ vermek çok yaygın.
Demek ki, eğitim alırken de ayrıntıları sorgulamak gerek.
Tabii bir de eğitimi yerinden ve uzmanından almak önemli.
Tam dönecekken kulağıma takıldı, bir katılımcı sordu.
‘Sertifika’ dedi, kendi adıma da sorguladım.
Beş dakika geçmedi, idareden sertifakamın olduğunu öğrendim.
Kuru kuruya almak olmazdı, hocalardan rica ettim.
Sertifikayı alırken bir fotoğrafla resmileştirdik.
Instagramdan paylaşırken, eklemiştim; ‘eğitim şart’..
Maske, mesafe, hijyene dikkat, sağlıkla güvenle kalın.
29 Mayıs 2021 : 14.14
