Biz senin yarış yapabilme ihtimalini sevdik
Soğuk ve etaplar arası yarışlarda vazgeçtim gözetmen
olmaktan
Ve kumanyamda kaşar peynir kokusuydu babam.
Ben seninle bir gün Ege Rallisi’nde zeytinyağlı yeme
İhtimalini sevdim
İlk etabın toprak kokan, yağ lekeli yıllarında
Ankara Hitit Rallisi’nde sonbaharlar yaşanırdı o zaman
zlemeye başladım parkurları
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi yarışları
Özlemeye başladım sonra
Bizim Renç Koçibey’lerimiz vardı
Bir de etapların toprağına yazı yazma imkanı
Toz kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi
çamurlarda
Üst düzeycilik oynamaya başladık
Ben gözlemci oluyordum, sen direktör, geri kalanlar
komiser
Kırmızı kalemlerle föylere dereceler yazılıyordu
Pütürlü startlara ve
Kurallar kitabına inat bir Türkçeyle
Ağbilerimizden öğrendik, federasyondan tedarikçi üretmeyi
Ankara’ya usul usul geliniyordu bakanlıklardan
Ve trafiğe kapalı mekanlarda drift yapmayı öneriyordu
Haber bültenleri
Oysa Ankara’da hiç drift yapmadım ben
Disiplin kurulunda iptal edilen lisansım olmadı benim
Ekipçe gidilen WRC’de burnumuza giren platonik
test çubuklarını saymazsak
F1’e usul usul yağmur yağıyordu
Ve belli bir saatten sonra, yarış yapmamayı öneriyordu
Haber bültenleri
Oysa hiç ulusal yarış olmadı bu sezon
Ve hiç bir start listesinde geçmedi adım
Etapların ortasında sevimli bir sporcu yüzüydüm sadece
Sana sövgüler biriktiriyordum yol notu defterimde, ama
Sen yoktun
Ben, senin yarış yapabilme ihtimalini seviyordum,
2020 pandemi sezonunda
Gözetmen servisi seni hep zamansız,
amansızca bir servis alanına götürüyordu
Ben, senin benimle Körfez Yarış Pisti’ne gelebilme
İhtimalini seviyordum.
Her türlü anlattım anlamadılar.
Bir de edebi dille anlatayım dedim.
Ümidim yok ama, neyse.
(Ralli Dünyası Dergisi 240’ncı sayısından alınmıştır)
26 Kasım 2020 : 21.11
