Ankara-Kula hattı
Haziran’ın son haftasına girmeden,
İstanbul’u arkamda bıraktım.
HES (Hayat Eve Sığar) kodumu alıp,
Düştüm yola. Önce Ankara’ya..
Bu yıl ilk kez başkente gittim.
Bu arada iki yıllık bir niyetime de eriştim.
Hayatımda ilk kez, Meclis’e adım attım.
Sporcu Aydın vekilimiz, Bekir Kuvvet Erim’i ziyaret,
O’nu ‘yeni’ aracı ile ilk Meclis’te görüntülemek,
Dergi yeni sayı için kayıtlı söyleşi yapmaktı, planım.
Nasibimde varmış, Meclis Başkanı’nın açılışını yaptığı,
‘Meclis bahçesi’ isimli lokantada yemek te yedik.
Bekir Kuvvet Erim vekilim telaşlıydı,
Yemekte birlikte olamadık fakat,
Danışmanları ile sohbetleri genişlettik.
Sonrasında, çeyrek saat kapadı kapıları Bekir Kuvvet Erim,
Dünyadan koptuk, ‘Trans’a geçtik!
Bir hafta öncesi de zoom yapmıştık kendisi ile.
Orada soramadıklarımı yanıtladı bu kez ama asıl önemlisi,
Yarış otomobili ile meclis bahçesinde görüntüledim.
Ankara programında ilk ayak böylelikle başarıyla tamamlandı.
*****
Ardından Çankaya’da yeni bir sohbete yöneldim.
Çifte eski başkan, çifte bonus ile karşımdaydı.
Sonradan katılımla altılı muhabbetimizin kıvamı koyu,
Ancak, tahmin ettiğiniz gibi hepsi kayıt dışı oldu.
Kısaca, iki saat harcadık ama sporu yine kurtaramadık!
Sonrasında Çankaya tepesinden Ankara’nın Ostim’ine yöneldim.
Başkanlardan yana kısmetim açılmıştı bir kez..
Son ziyaretim de Andoff’un başkanı Muharrem Çelik’e oldu.
Belirlediğimiz saatten dört saat geç gidebildim ama sağ olsun,
Metrodan aldı, misafir etti, aynı noktaya geri bıraktı.
Muharrem Çelik pandeminin ilk ayı yaptığımız bir telefon görüşmesinde..
‘Böyle giderse bu sezon biter’ tahmininde bulunmuştu, hatırlattı.
Öngörüsü doğru çıkmıştı ve sezon yaşanamadan bitti gibi.
Oysa o gün, Andoff’un 2020 takvimindeki ulusal yarışına iki gün vardı.
Ben Ankara’daydım, ama yarış -tüm sezon gibi- iptal olmuştu.
Bu görüşmemizden belki 3-5 gün sonra, Andoff olarak,
Lokallerinde bir araya gelerek özlem gidereceklerinden bahsetti.
Ben Ege’ye yola düştüğümde, kendisi de Akdeniz’e inecekti.
Kayıp sezon için, ‘önce sağlık’ düsturunu anımsattı.
Yeni sezonla ilgili umutlarını yansıttı.
Vedalaştık, yeniden yola düştüm.
*****
Ankara’nın kapısı Aşti’ten bu kez Ege’ye doğru yöneldim.
Manisa Alaşehir’in Kula ilçesinde açan sabahı kelle paça ile karşıladım.
İlçede kısa turumla birlikte, karşımda buldum, Caner’i..
Görmeyeli hayli olmuştu. İstanbul’dan göçtüğü Kula’da,
Badem bahçelerinde kendi tabiri ile ‘çiftçi’ olmuştu, şampiyon.
Bir yıl tek başına, ardından eşi ve oğlu ile iki yıldır sakin bir beldede,
Stres ve rekabetten uzak, farklı bir ambinasta yaşarken buldum O’nu.
Ekim Tarım’ın 3000 dönüm badem bahçelerinin yönetim noktasında,
Açık arazide, insanın iştahını açan kahvaltıdan sonra,
Ofise tam sohbete geçecektik ki, açık olan ekranda ‘5,5’a gözüm takıldı.
Manisa’daki yer sarsıntısını bir biz duymadık, hissetmedik.
Ama telefonlarımız hiç durmadı..
Arayan herkese, son durum raporumuzu verdik.
Öğlene doğru kayıtlı sohbetimize başladık, yarım saatte noktaladık.
Kula’ya gelirken, Google ekranında dikkatimi çeken bir görüntüden bahsetmiştim.
Sağolsun, bölgedeki volkanik yapıyı anlatmakla kalmadı,
Rehberliğe soyundu, Caner Akkafa.
Hilux ile badem bahçelerini turladıktan sonra,
Kula Jeopark’ına gittik plansızca.
Çok yıllar evvel püsküren yanardağın lavları,
Bana, açık hava kömür ocağı gibi geldi.
Caner ile 3 km jeopark’ın bisiklet (yürüyüş) yolunda yürüdük.
Çokça fotoğraf çekip, dağarcığımıza farklı kayıtlar düştük.
Gece İstanbul’a hareketime kadar olan zamanı da..
Caner-Arzu Akkafa’ların sessiz, sakin, verandasında geçirdim.
Tabii ki Caner ile yarış sohbetlerimiz oldu çokça..
Kayıtlı-kayıtsız bilgiler paylaştık karşılıklı.
Gözden ırak kalınsa da gönüllerdeki dostluğun sürdüğünü hissettim.
Son birkaç yıldır metropolden göç eden çok dost, arkadaş oldu.
Bir ben beceremedim bu işi. Metropol üstüme yapışık kaldı.
Soluduğum her yeni dünya, bana yeni ufuklar açmıyor değil.
Kim bilebilir belki bir gün, farklı bir yerde devam ederim, neden olmasın?
İyi pazarlar, kalın sağlıcakla..
28 Haziran 2020 : 12.15
