Face to Face!
İki hafta, yani ondört gün kaldı.
Sonrası tufan mı, yoksa selamet mi olacak, birlikte göreceğiz.
Bir ?selamet? yanlısı olarak, umudumu korumak istiyorum.
Kim diyorsa ki ?bu iş tamam? veya ?biz aldık?, siz yine de elden temkini bırakmayın.
Sonuçta, insanın ?oy? rengi, yüreği ve aklı arasında bir yerde gizli.
Onu kimsenin bilmesi, kağıt üstü toplama yapmakla bulması mümkün değil.
Biri kazanacak elbet, ama kim?
Otuz yıldır içinden motor sporları geçen satırları diziyorum..
İçine dahil olduğum veya kapısında bekletildiğim, çok genel kurul gördüm.
Ama bu seferkisi sanki çok farklı olacak.
Farkı, kemikleşen yapısında gizli.
Düğmeye basılınca göreceğiz birlikte, ?bina? ne kadar sağlam, ne kadar çürük!
Şurası gerçek ki, evet, kolay olmayacak..
Ama olacak!
Çünkü, çok gördüm ?koltuğa yapışanını?..
Fakat sonunda hepsi gitti!
Bu kez, ?korku? baş rolde, bu yüzde ?asılıyor? bir taraf, haliyle.
Sonrasındaki rüzgârın etkisini kestiremiyor olabilirler.
Ama korkunun ecele faydası yok!
Neyse yaşanacak, ondan kaçmak mümkün olmayacak..
Umarım, aklın sağlam basacağı bir genel kurul yaşanır.
Birlik ve beraberlik, şimdilerde en çok ihtiyaç duyulanı.
Geride kalan onbeş yıla yakın bir zaman, az değil.
Yapılanları var, yapılmayanları..
Kurgulanan yapının sağlam kolonları da var..
Bu yüzden, duvarların çatlaması zor olabilir.
Ama dedim ya, şimdilerde moda bir deyimle yineleyeyim;
?Dönüşüm? için önce ?yıkmak? gerek!
Yıkacaksın ki, yeniden ve daha sağlam bir yapı inşa edeceksin.
Yıkarken de, düşünmeyeceksin;
Bir kat mı yıksam, zemini mi bıraksam?
?Odaları yıkalım, ama mutfağa dokunmayalım?..
Bu, ?dönüşüm? olmaz, ne idüğü belirsiz bir yapı olur.
Baştan, açık net olmak gerek.
Ya da, diğer bir moda deyimle, ?şeffaf? davranmak!
Bir eski sporcunun tekraren kullandığı bir laf var;
?Mezarlıklar vazgeçilmezlerle dolu?..
Anlayana, cuk bir laf.
Zaten anlamak istemeyene bir kamyon laf etsen para etmez..
Kısaca, yapmak için yıkmak gerek.. yıkmak!
Ta ki su basmanına kadar!
Bir de, son bir kaç gündür adaylar arasında başladı bir ?sosyalleşme?..
Biri bulamamış yeterli ?imza?, yazıyor face?te..
Demez mi ki kimse kendisine;
?Güvenmiyorsan kendine, ne işin var sahnede??
Diğerinden, ?siyasette her şey mühahtır?a kadar giden bir söylem!
Kınamıyorum, çünkü, evet bu da sonuçta siyasi bir oyun.
Parti değil de, federasyon..
Seçmen değil de delege..
Ama sonuçta, o da oy, bu da!
Sandık aynı sandık.
Oyun aynı oyun.
Oy verilecek, biri seçilecek.
Kanun, kural ve gelenek göreneklere helal getirmedikçe..
Amaca ulaşılacak her yol, mübah sayılmalı, değil mi?
Yol aynı yol, tak?ın yeri de belli..
Kızmadan, kinlenmeden, ayrıştırmadan.
Seçim sürecinde, ki henüz başındayız, dahasına da hazırlanın..
Daha çok konuşuruz, ?onu bunu?..
Dökülür eteklerde tutulan taşlar birer birer..
Bu yüzden, ?imza bulamayan? adaya nacizane tavsiyem..
Yol yakınken, yapıver bir veda..
Nasıl ki Face?de doğdu, orada bastın bu güneş!
İlk günlerinde, bana da ilham olmuştu, ne yalan söyleyeyim.
Yazmaksa, bizde de var kelimeleri dizmek..
Otuz yıl da fena tecrübe değil..
?Ben de adayım!? diyesim geçti, çok kez içimden, ne yalan söyleyeyim.
Ama bulamadım kendime bir yol notu, yapamadım bir harita!
Yine de, o derece kolay görünmesi işin, garip gelmişti bana.
Yaz bir ‘face’, ol bir aday!
Yine yaz bir ?face? o zaman, ?pardon? de birader!
Zaten ?face? demek, ?yüz? demek değil mi?
İnsan yüzünü eksitmemeli, boş yere.
?Yakın? geçmişteki ?yakın? bir arkadaşı da yazmış, neden olamayacağını..
Sanırım, onu okumamış, muhtemelen bunu da okumayacak..
Belki de okuyup, çok kızacak!
Olabilir, ama yazılası şeyler bunlar.
Kırmak için değil, dost tavsiyesi tarzında.
Dost acı söyler der, büyüklerimiz..
Kusura alınmasın kimse..
