Anneni mi, babanı mı daha çok seviyorsun?
Aslında, bu örnekleme bana ait değil, ama çok hoşuma gitti.
Sahibinden izin alıp, kullanıyorum.
O bize yabancı değil, sporun içinde, hatta kulüp başkanlığı yapmış biri.
Önceki gün, yaptığımız uzunca söyleşide, sözün arasında sarf etti.
Bursa Rallisi?nde ikinci gün tamamlanmak üzereydik..
Ben ajansa haber yazarken, bir yandan da konuşuyorduk.
Çok ilgimi çekti bu lakırdı, hatta çok ta hoşuma gitti!
Bence, sporumuzun çatısında yaşananları çok güzel anlatıyor.
Kısa ama öz bir soru. Ve de, aslında, cevapsız!
Hangi çocuk böyle bir soru karşısında afallamaz?
Bir darp, şiddet veya işgüzarlık görmemiş ise eğer..
Her çocuk için, annesi de babası da kutsaldır.
Bir o kadar da vazgeçilmezdir!
Ama, eminim ki bu sorunun kulaklarını tırmaladığı çocuk ta çoktur.
Yine eminim ki, bunu duydukları için, canları çok ama çok yanmıştır!
Bir tercih yapmak zorunda bırakılmışsa eğer..
Yüreğinin yarısı diğerinde kalmıştır.
Ne acı ve ne katlanılmaz bir durum değil mi?
Aynı soruyu sporumuzun son durumuna monte etmek mümkün mü?
Bunu bana aktaran kişiye göre, ?evet, aynen durum bu?!..
?Ben? dedi, ?hem annemi, hem de babamı seviyorum?..
Buradaki ?anne-baba? kavramları, genetiktan bağlı oldukları değil elbet.
Sporu yönetmek üzere kolları sıvayan iki ?tarafı? tanımlamada kullanıldı.
Hayatta tüm ilişkiler, sevgi ve saygı üzerine kuruluyor..
Bu duygular pekişince, ?evlilik? müessesesi devreye giriyor.
Sonrasında, ?aile? oluşuyor, elbette çocuklarla birlikte..
Zaman zaman, ?çatırdayan? evlilikler de olmuyor değil.
Hatta, çağımızda, bir-iki aylık veya yıllık evlilikler pek moda..
Nasıl bir başlangıç yapılıyorsa eğer, kısa süre sonra ayrılık rüzgârı esiyor.
Boşanılıyor, karşılıklı anlaşmayla veya kavgayla!
Asıl olan, eğer varsa, çocuklara oluyor.
Ya, annesini, ya da babasını ?tercih etmek? zorunda kalıyor.
Oysa, küçücük yüreciğine sorsalar, ne anneden ne de babadan vazgeçecek!
Ama, ?seç? diyor, çok bilen büyükleri; ?anneni mi, babanı mı??
Hatta, çoğu kez çocuk diye ona sormuyorlar bile..
Kararı onun adına ?amcaları? olan hakimler veriyor, ona da uymak kalıyor..
Şimdi, bunu bana aktaran dostum, bu durumu sporumuza şöyle uyarladı;
?Biz, düne kadar bir ?aile? değil miydik?
Bugün karşı karşıya gelenler, dün kolkola değiller miydi?
Bugün geçmişler karşımıza, bize diyorlar ki?
?Hangimizi tercih ediyorsun??
Ne farklı kaldı, ?anneni mi, babanı mı?? sorusundan?
Bana soracak olursan eğer;
Annemi de seviyorum, babamı da!
Muhalefetteki ekip te değerli, yönetimde değer verdiklerimiz de var.
Olmaz ama, keşke bir arada olsalar!?
Haksız mı? Sanmıyorum..
Peki, bugün seçim için karşılıklı ?bilenen? taraflar haksız mı?
Kendilerince onlar da haklı!
Tıpkı, ayrılma kararı alan anne-babalar gibi!
Ve yine, arada kalan çocuklar gibi;
Olan, her iki tarafa da aynı hislerle yaklaşanlara oluyor.
O gün oy atacaklar içerisinde sporun ?çocukları? da olacak!
Emin olun, pusulalarını bu duygularla ?renk?lendirecekler..
