‘Vefa’, ama herkese!

Türk Otomobil Sporları?nın unutulmaz isimlerinden Renç Koçibey, aramızdan ayrılışının 18?nci yılında kabri başında düzenlenecek bir törenle yarın (9 Şubat Çarşamba) rahmetle anılacak. Koçibey?in kurucu üyesi olduğu İstanbul Otomobil Kulübü, ?13? numaralı üyesi için, üyelerine ve otomobil sporlarına camiasına yaptığı açık davetle, kabir törenine katılımın yüksek olmasına çalışıyor. 1993?te, Ali Sipahi Rallisi?nin parkurunu kontrol ettikten sonra İstanbul?a geri dönerken Dilovası rampasında hareket halinde sağ şeritteki bir kamyona arkadan çarpan otomobili içinde hayatını kaybeden Renç Koçibey, bu erken vedası ile hem ailesini ve sevenlerini, hem de otomobil sporlarını kendinden mahrum bıraktı. Koçibey, bir çok sportif başarıyı sığdırdığı kariyerini, 1984?teki Balkan Şampiyonluğu unvanı ile en üst seviyeye çıkarmıştı. Renç Koçibey?in vefatının 18?nci yılı anma töreni, Zincirlikuyu?daki kabri başında ve saat 13?te gerçekleştirilecek, sevenleri için bir kez de buradan anons etmiş olalım.

?Vefa?, ama herkese!

 

İstanbul Otomobil Sporları Kulübü‘nü (İSOK), otomobil sporları camiasında benzeri olmayan bir vefa örneğini gelenekselleştirerek, sporun unutulmaz bir ismi olan Renç Koçibey?in kabri başında 8?nci yılında anılmasına öncülük etmesini ve bunu 8 yıldır aralıksız sürdürmesini takdirle karşılıyorum. Kulübün ?13? numaralı üyesine sahip çıkması, diğer kulüplere emsal bir örnek. Ancak aynı kulüp, her nedense, aynı vefayı diğer rahmetli ve unutulmaz isimlerine karşı duymamakta ısrar ediyor!

Kulübün ?1? numaralı kurucu üyesi Lem?i Tanca, ölümünden sonra benzer bir törenle hatırlanmadı. Bir döneme damgalarını vuran unutulmaz diğer isimlerden Ayhan Tokyay da keza anımsanmadı. Merhum kopilot, kulübün ?35? numaralı üyesi Yavuz Malkoçoğlu da hiç anılmadı. Türk Otomobil Sporları?na en az diğer unutulmaz isimler kadar katkısı olan ve emeği geçen, bir dönem sporun medyadaki en güçlü savunucusu, ünlü gazeteci abimiz Akgün Tekin de, İSOK üyesi olmasına karşın, hak?kın rahmetine kavuşmasının üzerinden geçen yıllarda, bırakın kabri başında anılmayı, kulübün sitesinden bir kez olsun anonslanmadı!

Ömer Kutluay, Turgut Akbaş, Hilmi Tanju Taran, Halil Berkay, Ergun Akça, Orhan Ersek, Rahmi Saip Eyüpoğlu, İsmail Bülent Özdel, Melih Berkay, Alp Aygen, İdeal Özer, Abdülkadir Yücelman, Alhan Uludağ ve Gürol Menderes, İstanbul Otomobil Kulübü’nün hak’kın rahmetine kavuşmuş diğer üyeleri, hepsini bir kez daha rahmetle anıyorum, hepsi de -hak’kın rahmetine kavuşmuş tüm sevenlerimizle birlikte- nur içlerinde yatsınlar.

Eğer, ‘kulüpçülük’ ortak değerimiz ise, web sitesindeki üyeler listesinde yer vererek sahiplendiği bu insanlar için de bir anma, olmadı bir duyuru, ya da bir anons yapılmasını beklemek, bunu talep etmek, bir gazeteci olmanın ötesinde, ayrıca ‘362’ numaralı kulüp üyesi olarak ta hakkımdır diye düşünüyorum, eğer ki bunda yanılıyorsam yine buradan alelen herkesten özür dilerim.

İstanbul otomobil Kulübü, unutulmaz bir isme sahip çıkıp, O?nu ?unutturmamak? adına üstüne düşen vazifeyi hakkıyla yapmaya devam ederken topladığı yoğun takdiri, diğer unutulmaz rahmetli üyeleri için de yerine getirmemekte ısrarcı tutumu ile kaybettiğinin farkında mı?

Kulübün tüm rahmetli üyelerine karşı aynı mesafede ve aynı duyarlılıkla kamuoyu oluşturmasını beklemek, çok bir şey midir? Bu görevi bir başkasının veya bir başka kurumun üstlenmemesi de bu soruya bir yanıt olmamalı. Çünkü İSOK, Renç?e karşı sergilediği duruşla çok saygınlık kazandığı gibi, bunu ayrım yapmadan diğer rahmetli üyeleri için de sergilemiş olsa, o zaman kulübün vefa katsayısını kimse ölçümleyemez.

Bunları bu sütunlardan, üstelik anma töreninin yapılacağı bir günün öncesi gecesinde, herkese açık olarak yazmakla hiç kimseyi itham altına bırakmak istemediğim gibi, rahmetlinin anısına da saygısızlık etmek niyetinde asla değilim.

Ancak, bu durumu daha önce kulübün bir kaç yöneticisine seslendirmiş olmama ve hatta ?haklısın, büyük hata! Seneye bunu düzeltelim..? sözlerine rağmen, bunun değişmediğini görmek, değişmeyeceğine olan inancımı da her geçen gün daha da arttırıyor!

Bu satırlar eğer ki İSOK?un çok değerli yöneticilerini, ?hatanın nerede yapıldığı? konusunda düşündürür ise, belki seneye, olması gerektiği gibi ve çoklu anmalarda yine hep beraber ‘saf’ oluruz. Ama bu yıl, geçen yıl da olduğu gibi, sırf bu nedenle, rahmetlinin anma töreninde kabri başında saf tutmayacağım, beni affedin. Renç Koçibey?e rahmet ve dualarımı buradan ve herkesin huzurunda iletiyorum.

Aydın Hoşgör | 08.02.2011