Çok üzgünüz… Gerçekten
09.10.2017 : 21.30 | Bir süredir İtalya’daydım.
Başkan Serkan Yazıcı ile röportajımı yazıp, uçmuştum.
Merakla, Aydın’ın ‘Patron’ Vural Ak röportajını bekledim.
Uzaklarda olsam da, ilk önceliğim bu yazıyı okumaktı.
Sonunda da bu tarihi röportajı dışarıda okumak kısmet oldu.
Yurt dışında olduğum için mi, nedendir?
Bu röportajı, üç hatta dört kere okudum.
Bazı satırları on kere okumuşumdur.
Okuduğum satırları, beynim kabullenmekte zorlandı.
Farklı coğrafyada olma coşkusu…
Bir anda, kuruntuya döndü, emin olun.
Giderken kurguladığım her şey silindi sanki?..
Bozulan halet-i ruhiyemi…
Memleket sohbetleri de düzeltemedi.
Dünya sahnesinde gelinen eşikte…
Yaşananlar, yazılanlar, söylenenler…
Kimseyi mutlu etmemişti doğrusu.
Bilhassa bu spora gönül vermiş olanları.
Bir elinde WRC, diğer elinde Formula’yı tutan…
Yüce ülkemin, umutları olan iki kişi…
Başkan ve Patron.
Emin olun, bu yaşananlara hiç hazır değildik.
Gelinen bu noktada.
Sarsıntının şiddetlisini yaşadık.
Bunu da atlatacağız elbet.
Ama…
Biraz zaman lâzım.
Güzel olan ne?..
Bilir misin?
Bizim millet cin gibidir…
Hatta, halk jürisidir.
Doğruyu yanlıştan…
Haklıyı haksızdan…
Ayırmasını gayet iyi bilir.
Yüzüne söylemez.
Ama bilir.
Bu bilgisini de…
Yeri.
Günü.
Zamanı.
Geldiğinde, kullanır.
Hem de…
Gönül rahatlığı ile.
Şu gönül yaramız bir kapansın.
Acımız dinsin hele bir…
Sonrası kolay.
Yine, bir olmasını.
Yine…
Birlik olmasını.
İyi biliriz.
Güzel yarınlar…
Umuduyla.
