Sporda Milat…

Fenerbahçe kafilesi silahlı saldırıya uğradı.
Direksiyondaki şoför kasıtlı olarak vuruldu.
Allah’tan otobüs denize uçmadı…
Yâni, felâketin felâketi olmadı.
Canı kaybı olmadı, şimdilik.
Ama…
Bu olay spor tarihimizde bir milat.
Hem de acı bir milat.
Soruyorum…
Biz ne yapıyoruz?.. Spor.
Nasıl yapıyoruz?.. Kurallarla.
Sonunda da?.. Biri şampiyon oluyor.
Bir grup, sporcu ve insan da seviniyor.
Olay budur.
Sezon boyu süren çekişme esnasında…
Hiç hata olmuyor mu?
Çook… Yazsak dizi olur.
Sadece yurdumuzda mı?..
Tüm dünyada yaşanıyor.
Amma…
Kızsak da, bozulsak da…
Eve gidip yatıp uyuyoruz.
İnsan olmak, böyle bir şey.
Fakaat…
Kaba kuvvet, silah, külah ise…
İnsanlık dışı bir aciziyet tezahürü.
Üstünlük bir anlık olabilir.
Hayat ise akışını sürdürür…
Bir şey değişmez.
Sporda yaşanan bu saldırı ilk kez oluyor.
Bu tarihimiz bir ilk ve milattır.
Umarım bu kırılma anı ile yazgımız değişmez.
Ardından bir dizi acaiplikler gelmez.
Unutmamalı ki, biz turizm ve futbol ülkesiyiz.
Bu tür olaylar bize yaramaz, iyi gelmez.
Ülkeyi zorlar.
Umarım bu ilk ve son olur.
Sporu kendi sınırları içinde yaşamak en doğrusu olacaktır.
Kınıyor ve provokasyon olmamasını diliyorum.